Category: Familja & jeta bashkëshortore

Rrëfehet për një çift bashkëshortor se, një natë nga netët kishin mosmarrëveshje mes tyre dhe kur zgjohen në mëngjes gruaja ia përgatit ushqimin burrit të saj para se të shkojë ai në punë, por kësaj here ia vendos mbi tavolinë dhe ajo nuk ulet me të, sikurse e kishin traditë ditëve tjera. Burri e sheh ushqimin para tij, mirëpo nuk mundte të fillojë të hanë. Nuk kishte oreks që të hajë vet, pa gruan. Shikonte ka kuzhina mos po vjen gruaja të hajë me të sikurse ditëve tjera, mirëpo ajo del nga kuzhina me bukë në dorë dhe iu afrua tavolinës, por nuk mundi të ulet me të në një tavolinë, sepse ditën e djeshme ai e kishte nënçmuar dhe nuk i kishte kërkuar falje, kurse atë e kishte penguar inati dhe mendjemadhësia të kërkojë falje.

Gruaja u kthye prapë në kuzhinë dhe filloi të lajë enët e kuzhinës dhe ndërkohë e dëgjoi derën se u mbyll. E kuptoi se burri shkoi në punë. U kthye te tavolina dhe e vërejti se ushqimi kishte mbetur ashtu si e kishte shtrirë. Tha në vete: Normalisht, ai do që unë t’ia presë vezën si çdo ditë, mirëpo ti nuk e meriton, sepse ti nuk e respekton sjelljen time dhe atë që bëj për ty, më nënçmon dhe nuk më kërkon falje!!

Filloi ta pastrojë tavolinën, e zemëruar dhe e pikëlluar. Gjatë pastrimit i gjen dy trëndafili, njëri i bardhë e tjetri i kuq. Ishin vendosur mbi një letër dhe në të burri kishte shkruar:

Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit!

Deri te trëndafili më i bukur i jetës sime, deri te gruaja ime e dashur, deri te shpirti im dhe dashuria ime e përhershme..

Selamualejkumuerahmetullahiuebereketuhu…

E dashura ime…

Sa ishte e madhe dëshira ime që sot të më shoqë­rosh në kafjall, e kur u privova nga kjo, nuk munda të ha pa prezencën tënde… Sa ishte e madhe dëshira ime që ta shoh buzëqeshjen tënde që isha të mësuar ta shoh për çdo mëngjes para se të shkoj në punë. Gruaja ime dhe e dashura ime… shejtani ishte që ndërhyri mes meje dhe kërkimit ndjesë kur gabova ndaj teje, prandaj a e pranon faljen time?!

Sytë e gruas u mbushën lot, e përqafoi letrën dhe filloi ta puthë, e të qajë dhe të përsërit: Ti mua më fal burri im i dashur!

Pastaj si bleta në shpejtësi shkoi në kuzhinë dhe e përgatiti drekën që e preferonte burri i saj dhe e zbukuroi shtëpinë derisa u bë një bahçe e bukur. Ven­dosi trëndafila dhe qirinj, e parfumoi me aroma të mira e të këndshme dhe e priti burrin e zbukuruar me rrobat më të bukura të saj. Ndërkohë hyri burri dhe e pritën njëri-tjetrin të buzëqeshur dhe filluan të flasin mes vete me fjalor të mëshirës dhe dashurisë dhe të kënaqësisë!

———————————-

Kjo është thirrje për çdo burrë dhe grua që të provojnë të mbjellin lumturinë bashkëshortore dhe t’i zgjedhin problemet familjare dhe bashkëshortore me porosi dhe letra ku në to kërkohet falje e sinqertë.

Kjo e tëra, që ata dy të jetojnë në një shtëpi të qetë, larg ndërhyrjeve të njerëzve në përgjithësi, e larg ndërhyrjes së familjes në veçanti!!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Dy bashkëshortët u pajtuan mes vete që mos t’ia hapin derën askujt që vjen në vizitë të tyre! Dhe me të vërtetë, familja e burrit erdhën në vizitë, trokitën në derë dhe të dy bashkëshortët e shikuan njëri-tjetrin se çfarë të veprojnë, mirëpo vendimi vetëm se ishte marrë dhe nuk e hapën derën.

Nuk shkoi pak dhe ia arritën familja e gruas dhe trokitën në derë! Burri e shikoi gruan dhe asaj filluan t’i rrjedhin lotët dhe të thotë: Pasha Allahun, nuk mund të përballoj që prindërit e mi të qëndrojnë në prag të derës, e unë mos ta hapi derën!

Burri heshti dhe e uli kokën, kurse gruaja e hapi derën!!

Kaluan disa vite dhe u furnizuan me katër fëmijë djem, më vonë u furnizuan edhe me të pestin fëmijë, i cili ishte vajzë. Prindi për lindjen e saj u gëzua tej mase! Njerëzit e pyetën të habitur se pse po gëzohesh për vajzën kaq shumë, kurse për lindjen e djemve nuk je gëzuar kështu?!

U përgjigj: Kjo është ajo që do të ma hapë derën!

Kush nuk e kupton femrën nuk ia di asaj vlerën!!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Një ditë prej ditëve, më erdhi përgjegjësi i një familjeje të ndershme që e pata njoftuar më herët dhe ma shprehu dëshirën e vet që ta marton vajzën e tij për mua. U pajtova të dal dhe të shoh vajzën, sipas krite­reve që i jep Islami, por ajo nuk më pëlqeu fare, nuk ishte e bukur dhe ishte e vjetër në moshë!

Vendosa që të mos e martoj! Ajo i ndjeu shenjat e pakënaqësisë sime në fytyrën time, mirëpo para se të largohet e mbuloi fytyrën e saj dhe më tha: Ti je burri i fundit në jetën time që do ta sheh fytyrën time dhe nuk do të martohem më asnjëherë!!

U ngrita dhe u largova nga vendi dhe arrita në shtëpinë time, por nuk mund të bëj gjumë! Ndoshta nuk besoni, fillova të ndjej dashuri të çuditshme ndaj saj që më bëri ta harroj pamjen e saj, dhe mu rikujto­nin fjalët e saj, dhe thash pasha Allahun, fytyrën e saj nuk ka për ta parë asnjë dhëndër tjetër përveç meje!

Nuk kisha durim të pres dhe trokita në derën e prindit të saj në ora tre të mëngjesit! E hapi derën dhe i thash të nesërmen dua fejesë me vajzën tënde! Të nesërmen kur u fejuam prindi i saj më përqafoi, filloi të qajë dhe më tha: Allahu t’i largoftë brengat ashtu si ma largove brengën time.

I thash: Kjo do të jetë me lejen e Allahut gruaja ime në dynja dhe Xhenet!

U ktheva në shtëpi të pushoj dhe e lajmërova shokut tim të më ndihmojë në ceremoninë e martesës dhe dhuratave, dhe pas një periudhe shumë të shkur­tër u martova me të. Ditën e martesës vajza më tha: E di se më martove prej mëshirës ndaj meje, mirëpo pasha Allahun nuk do të pendohesh asnjë herë!

Dhe me të vërtetë, Allahu e bëri në sytë e mi të jetë gruaja më e bukur e dynjasë dhe më furnizoi me tri vajza, të cilat janë kënaqësia e jetës sonë!

Ajo me të vërtetë u bë Xheneti im në dynja, as nuk e ngrit zërin ndaj meje, as nuk më ofendon, as nuk zemërohet me mua, dhe sjellja e saj është më e mira!

Ngjarjen time të jetës pata dëshirë ta ndaj me ju dhe të jetë mësim, për të gjithë ata që i japin përparësi bukurisë para fesë dhe moralit. E vërtetë është se edhe unë gabova, por Allahu ma mundësoi të mos vazhdoj në atë gabim dhe ta martoj një grua që ka fe dhe moral, të jetë kënaqësia e syve të mi në dynja dhe me lejen e Allahut edhe në Xhenet!

I Dërguari i Allahut, lavdia dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, thotë: “Femra martohet për katër gjëra: për pasurinë e saj, nderin e saj, bukurinë dhe fenë e saj. Zgjidhni atë që është fetare, që të keni begati”.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Përmendet për një burrë se ia mësonte Kur’anin gruas së tij për çdo ditë! Dhe një ditë nga ditët, burri duke hulumtuar pas disa gjërave personale nëpër shtëpi, e gjen një kuti, të cilën nuk e kishte pas parë asnjëherë më herët në shtëpi! E mori dhe e hapi, dhe në të gjeti disa diploma dhe lëvdata, për nxënien e Kur’anit përmendësh, edhe atë me emër të gruas së tij! Burri u habit, mbeti pa fjalë dhe tha në vete: Si është e mundur që gruaja ime të jetë hafëze e Kur’anit, dhe të jetë e vlerësuar nga dijetarë eminentë, e unë mos ta di?!

E pyeti të gruan: Si është e mundur të jesh hafëze kur unë tash jam duke ta mësuar Kur’anin?!

Iu përgjigj: I dashuri im, ti asnjë ditë nuk më pyete se, a di nga Kur’ani diçka apo jo, andaj nuk të tregova asnjëherë!

E shfrytëzova këtë shans që ti të ma mësosh Kur’anin, ashtu si ia mëson fëmijës tënd, që nëse gaboj të mbetesh me mua dhe të përsërisim bashkërisht, kurse kur t’ia qëlloj, të më sjellësh dhurata që të më nxitësh të mësoj më tepër dhe në fund të më për­qafosh!

Burri nga gëzimi filloi të qajë dhe tha: Falënderimi i takon Allahut që më furnizoi me grua të ndershme!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU