Category: Kuriozitete

Bora ka rënë në shkretëtirën e Saharasë, me temperatura që bien deri në -3C.

Kjo është vetëm hera e katërt që qyteti Ain Sefra në Algjeri ka përjetuar dëborë në 42 vitet e fundit.

Fotografitë e reshjeve të borës u morën nga Karim Bouchetata, një fotograf i cili kapi borën e pluhurosur lehtë mbi dunat portokalli ndërsa krijonte modele tërheqëse dhe të pazakonta në rërë.

Ain Sefra ndodhet në Malet Atlas, 1.000 metra mbi nivelin e detit dhe njihet si “porta e shkretëtirës”.

Ky vend shtrihet në provincën Naama të Algjerisë, në pjesën veriore të Saharasë, afër kufirit marokenë.

Megjithëse temperaturat ndryshojnë në Sahara, bora dhe akulli janë të rralla.

Herët e tjera që ka pasur dëborë në Ain Sefra ishin vitet 1979, 2017 dhe 2018.

Sasia e borës ka ndryshuar shumë gjatë 42 viteve të fundit, duke filluar nga një stuhi dëbore e cila ndaloi trafikun në vitin 1979.

Temperaturat në shkretëtirën e Saharasë mund të arrijnë deri në 38C mesatarisht në verë.

Ndërkohë janari është një nga muajt më të ftohtë, me temperatura mesatare prej 14C.

Diku tjetër, bora ra në Liban, Japoni dhe shiu veçanërisht i fortë është parashikuar për pjesë të Mbretërisë së Bashkuar.

Kur flasim për qytete ose variacione të tyre më të pakta – fshatra, qyteza, komunitete, ne jemi mësuar të evokojmë skenarë stereotipë që kanë të bëjnë me rrugë, makina, ndërtesa dhe shpesh përfundojmë duke harruar se ka shumë modele të tjera çuditërisht unike.

Shumë njerëz studiojnë qytetet dhe pyesin për momentin e saktë kur ato u shpikën, duke qenë se ato janë vepra të hapura dhe të papërfunduara në progres. Disa supozojnë se origjina e tyre ishte për shkak të nevojës për mbrojtje, gjë që bëri që njerëzit të linin stilin e jetës nomade dhe të vendoseshin si grupe në një tokë specifike për të rritur shanset e tyre për të mbijetuar.

Ko Panyi definitivisht nuk përputhet me stereotipin e një grumbullimi urban. Të kategorizosh ose klasifikosh do të ishte një detyrë komplekse. Do të ishte më e lehtë për ta përshkruar atë si një nga qytetet e padukshme të Italo Calvino, duke marrë parasysh se ai është i fshehur në një gji në Tajlandën jugore dhe i mbrojtur nga një formacion i madh guri gëlqeror rreth 20 metra i lartë, me ndërtimet e tij që dalin nga uji i mbështetur nga shtylla të gjata dhe të holla që i ngjajnë këmbëve të flamingos, duke strehuar më shumë se 360 ​​familje dhe gjithsej 1,680 njerëz, transmeton Telegrafi.

Historia e këtij fshati filloi në fund të shekullit të 18-të pas një ligji që kufizonte pronësinë e tokës vetëm për njerëzit me origjinë kombëtare tajlandeze, i cili inkurajoi peshkatarët nomade Malaj për të filluar një vendbanim të ndërtuar mbi stalla, duke përfituar nga ujërat e qeta dhe të pasura të gjirit. Me rritjen e pasurisë në komunitet, për shkak të industrisë në rritje të turizmit brenda Tajlandës, u bë e mundur për të blerë tokë në ishull vetë, ku ata më vonë ndërtuan një shkollë, një qendër shëndetësore dhe një xhami.

Në Ko Panyi, natyra përcakton rregullat, dhe njeriu i kupton dhe u përgjigjet atyre. Megjithëse uji nuk ka formën e vet, ai është një element trupor që mbart forcën e natyrës dhe është i aftë të gjenerojë tensione të dizajnit.

Baza e saj strukturore është ngritur mbi shtiza, dhe shtëpitë janë ndërtuar me dru dhe bambu. Një nga sfidat kryesore të jetesës mbi ujë është trajtimi i sipërfaqeve të forta jashtëzakonisht të kufizuara, të cilat zbulojnë mungesën e hapësirave të përbashkëta dhe vendeve të grumbullimit. Prandaj, është e pamundur t’i drejtohesh Ko Panyi-t pa përmendur përpjekjet kolektive të komunitetit në krijimin e një hapësire për kohën e lirë dhe lojërat.

Të frymëzuar nga Kupa e Botës 1986, një grup fëmijësh vendosën të ndërtonin një fushë lundruese, e cila sfidonte sfidat gjeografike të vendndodhjes. Fëmijët filluan të punojnë pas shkollës për të përfunduar sipërfaqen e lojës me dru dhe barka peshkimi. Katran i gjerë 16 metra dhe i gjatë 25 metra, i vendosur pranë një skelë, u bë një thesar kombëtar.

Ko Panyi është larg nga përfaqësimi i një të ardhme utopike, por ende paraqet një mënyrë alternative për të jetuar në një komunitet, duke respektuar dhe kuptuar natyrën ashtu siç është.

Ky është një shembull që na inkurajon të kuptojmë se sa shumë duhet të mësojmë nga forma të ndryshme të vendbanimeve përveç modelit stereotip që mbizotëron sot.

Gjithçka që duhet të dini për bakllavën: Nga ka prejardhjen bakllava, kur u zbulua dhe si u përhap ajo
Historia e bakllavës është shumë-ngjyrëshe si historia e tokave të Mesdheut dhe Lindjes së Mesme. Besohet gjerësisht, se asirianët në rreth shekullit të 8-të, ishin njerëzit e parë që vendosën disa shtresa të bukës së hollë, me arra të copëtuara në mes atyre shtresave, shtuan pak mjaltë dhe e futën atë në furrat e tyre primitive me djegien e drurit.

Ky version i hershëm i njohur i bakllavës u pjek vetëm në raste të veçanta. Në fakt, bakllava historikisht konsiderohej një ushqim për të pasurin deri në mesin e shekullit të 19-të. Në Turqi, deri më sot mund të dëgjojmë një shprehje të përbashkët që përdoret shpesh nga të varfrit, , duke thënë: “Nuk jam i pasur aq sa të ha bakllavë dhe byrek çdo ditë” – transmeton Telegrafi.

Detarët grekë dhe tregtarët që udhëtonin në lindje në Mesopotami shpejt zbuluan kënaqësitë e bakllavës. Ajo mahniti shqisat e tyre të shijes, kësisoj ata sollën recetën në Athinë.

Kontributi më i madh i grekëve në zhvillimin e kësaj ëmbëlsire është krijimi i një teknike të brumit që e bëri të mundur që të rrokulliset aq hollë si një gjethe, në krahasim me pëlhurën e pjekur dhe me bukë të brumit asirian. Në fakt, emri “Phyllo” u krijua nga grekët, që do të thotë “fletë” në gjuhën greke.

Prej shekullit të 18-të, nuk kishte asgjë të mirë mjaftueshëm për të shtuar shijen dhe cilësinë e përsosur të saj.

Kishte, megjithatë, disa modifikime në formësimin dhe në paraqitjen e bakllave në një tabaka për pjekje (të quajtur Sini), tradicionalisht u shtrua dhe u pre në sheshe apo trekëndësha, iu dha një “prekje franceze” në fund të shekullit të 18-të. Atëherë kur Perandoria filloi të hapte veten ndaj ndikimeve kulturore (dhe kulinare) perëndimore, drejtuesi i përgjithshëm (Kahyabasi) i Kuzhinës Imperial nuk humbi mundësinë që të punësojë Guillaume, një ish kuzhinier i pastave të Marie Antoinette, i cili në mërgim në pallatin turk pasi mësoi se si të piqte bakllava-në, krijoi teknikën e “kupolës” të prerjes dhe të palosjes së bakllavës, të cilat më pas u quajtën “Baklava Francaise” (Frenk Baklavasi) sipas kombësisë së krijuesit të saj.

Historia e bakllavës zbulon se ajo erdhi nga Lindja e Largët ,edhe kështu, vende të ndryshme ofrojnë variacione të shijshme.

“U largua prej tyre dhe tha: “O i mjeri unë për Jusufin!” Sytë i ishin zbardhur prej pikëllimit ishte plot zemërim.” (Jusuf, 84).

Ky ajet na sqaron se si Jakubi a.s. u verbua shkaku i sulmit psikik, gjegjësisht stresit dhe reaksioneve të forta psiqike, si dhe nga pikëllimi i madh dhe mallëngjimi – të cilat i ndiente që kur morri lajmin e hidhur për humbjen e Jusufit a.s. dhe pohimin e fëmijëve të tjerë se atë (Jusufin) e hëngri ujku.

Për shkak të këtyre shqetësimeve dhe stresit psikik erdhi gjer tek ndryshimi i kapilarëve të syve – ngjashëm siç ndodh rritja e tensionit të gjakut shkaku i depresionit, shqetësimeve psiqike dhe pikëllimeve të mëdha.

Në rastin e Jakubit a.s. e gjithë kjo rezultoi me shfaqjen e një bardhësie tek sytë e cila manifestohej me nuanca të ngjyrës blu. Simptomet e këtilla shkaktojnë verbërimin – ngase kornea normale e syrit është e dukshme dhe pa ngjyrë, e më pas kur vërshojnë lotët – ajo mjegullohet dhe shndërrohet në të bardhë dhe blu, ngjashëm sikur retë me ngjyrë, shndërrim ky i cili ndodh pas disa fazave të sëmundjes. Kjo sëmundje përshkruhet si një njollë e bardhë në korne (leukoma).

Kundërgoditja dhe kthimi i shikimit

“Shkoni me këtë këmishë timen dhe vëreni në fytyrën e ati tim e ai do të shoh, dhe sillni tërë familjet tuaja!(Jusuf, 93).

“Kur erdhi sjellësi i lajmit të mirë dhe ia vuri këmishën në fytyrë, atij iu kthye shikimi. Ai tha: “A nuk ju kam thënë se unë di nga Allahu atë që ju nuk dini”. (Jusuf, 96).

Nuk ka dyshim se stresi psikologjik nga i cili Jakubi a.s. e humbi shikimin e tij kur i treguan fëmijët se Jusufin a.s. e ka ngrënë ujku, ishte një goditje e fortë psikike. Andaj këtë goditje duhet shëruar me një kundërgoditje, e kjo ishte këmisha e Jusufit a.s. që e dërgoi për t’ia vërë në fytyrë babait të tij. Jakubit a.s iu kthye shikimi kur nuhati aromën e Jusufit a.s në këmishën e tij. Gjithashtu kjo tregon mendjemprehtësinë e jashtëzakonshme që i dekoron profetët e Zotit.

Nisur nga kjo, Jakubi a.s kur morri vesh se djali i tij i dashur jeton ende, nga gëzimi i madh iu kthye shikimi. Në shkencën moderne shërohen shumë sëmundje të ngjashme me këtë, edhe atë nëpërmjet një kundërgoditjeje ndaj stresit që ishte shkaktar për humbjen e shikimit si në këtë rast.

Tasbihu (Falënderimi dhe lavdërimi i Allahut) dhe rehatia shpirtërore

“Ata që besojnë dhe zemrat e të cilëve, kur përmendet Allahu, qetësohen. vërtetë, zemrat qetësohen me përmendjen e Allahut.” (Ra’ad, 28).

“Ne e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra nga fjalët e tyre, andaj, lartësoje Zotin tënd me lavde e falënderime dhe bëhu prej atyre që i përulen Atij (duke u falur)! Dhe adhuroje Zotin tënd derisa të të vij vdekja! (Hixhr, 97-99).

Nuk ka dyshim se tesbihu, tehmidi, tehlili dhe tekbiri (Lavdërimi i Allahut me fjalët: subhanallah, elhamdulilah, lailahe ilallah dhe Allahu ekber) janë faktorë që freskojnë shpirtin, zemrën dhe trupin. Me këto fjalë njeriu ndjenë rehatinë shpirtërore, paqenë dhe qetësinë si dhe largon nga vetja pëshpëritjet e shejtanit të cilat ndonjëherë çojnë edhe deri tek sëmundje neuropsikiatrike që ndikojnë në sjelljen e njeriut.

Është vërtetuar shkencërisht se personat që sëmuren nga sëmundjet neuropsikiatrike kanë iman (besim) të dobët. Gjithashtu është vërtetuar shkencërisht se njerëzit që shërohen më shpejt nga sëmundjet psiqike, janë njerë që kanë besim të fortë dhe janë të devotshëm, edhe pse sëmundjet psiqike janë shumë të rralla tek besimtarët e devotshëm.

Në ajetet: “Ne e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra nga fjalët e tyre, andaj, lartësoje Zotin tënd me lavde e falënderime dhe bëhu prej atyre që i përulen Atij (duke u falur), sqarohet se çfarë ndikimi negativ mund të kenë fjalët e hidhura të njerëzve në aspektin psikik.

Nisur nga kjo, tesbihu, tehmidi dhe devotshmëria janë faktorë që pengojnë ankthin e shpirtit dhe largojnë brengat dhe pikëllimet. Për këtë arsye menjëherë pas ajeteve që flasin për fjalët e armiqve dhe pabesimtarëve që godasin shpirtin dhe besimin, vjen ajeti tjetër që thërret në tesbih, tehmid dhe devotshmëri, sepse këto kanë ndikim në anën psikike të njeriut dhe janë faktorë të rehatisë shpirtërore.

Ka edhe shumë ajete të tjera që na ftojnë në tesbih dhe tehmid në raste të propagandave psikike dhe zemërimit që bëhen kundër muslimanëve.

Allahu i Madhërishëm thotë:

“Prandaj duroje (o Muhamed) atë që thonë ata dhe lavdëroje me falënderim Zotin tënd para lindjes së Diellit dhe para perëndimit të tij! (Ta-ha, 130)

Autor: Hisham Abdallah

Përshtati: Arsim Dauti

Një egjiptian që kishte braktisur shkollën ka hyrë në histori, pasi ka kaluar tre vite duke e krijuar, atë që beson ai të jetë, Kurani më i madh në botë.

Dorëshkrimi i bërë nga Saad Mohammed është 700 metra i gjatë, që do të thotë, pothujase dy herë më i lartë se Empire State Building. Deri me tani, Mohammed, i cili jeton në qytetin Belqina, në veri të Kajros, ka financuar çdo centimetër të projektit të tij, transmeton Lajmi.net.

Prodhuesi i famshëm i makinave elektrike, Tesla Inc., mund të vazhdojë këtë vit me rritjen e pabesueshme që përjetoi, për të, vitin e artë 2020.

Aksionet e Tesla-s kanë kapërcyer 90% rritje vetëm në tre muajt e fundit, kurse gjatë gjithë vitit të kaluar, aksionet e Tesla-s janë rritur rreth 700% .

Pas katër tremujorëve të njëpasnjëshëm të fitimeve, kompania arriti sukses të madh në dhjetor të vitit të kaluar duke arritur në listën e indeksit të aksioneve S & P500.

Një nga faktorët më të rëndësishëm pozitivë është zgjerimi i madh i tregut kinez ku kërkesa për makina elektrike parashikohet të rritet me 40% në vitin 2021.

Qeveria kineze kohët e fundit prezantoi ligje të reja që ofrojnë mbështetje për blerësit e makinave elektrike, të cilat duhet të stimulojnë rritjen e kërkesës.

Tesla njoftoi në janar se do të hynte gjithashtu në tregun indian ku do të krijonte një degë për të shitur automjetet e saj.

Xhamia historike e zbuluar së fundmi afër Liqenit Lotus, besohet të jetë 500 vjet e vjetër dhe mund të shpallet një vend arkeologjik pas rishikimit të sondazheve të kryera nga autoritetet përkatëse.

Sipas detajeve, kohët e fundit janë gjetur rrënojat e xhamisë së vjetër ndërsa po punohej afër Liqenit Lotus. Në shkallën e parë u duk se xhamia ishte pothuajse 100 vjeçare, por kur Drejtoria e Mjedisit kërkoi mendimin e ekspertëve nga autoritetet përkatëse, ata treguan se ajo ishte ndërtuar rreth pesëqind vjet më parë.

Kjo xhami e braktisur u zbulua kur nisi makina e pastërtisë gjatë punës për zhvillimin e Liqenit Lotus. Pema banyan e vendosur në oborrin e xhamisë gjithashtu besohet të jetë 500 vjet e vjetër. Drejtori i Përgjithshëm i CDA-së bëri një vizitë në vendin e xhamisë dhe udhëzoi anëtarët e stafit të përgatisin një plan për ta rikthyer atë në lavdinë e tij origjinale.

Ekspertët e departamentit arkeologjik gjithashtu do të angazhohen në procesin e restaurimit që ka të ngjarë të fillojë në javët e ardhshme, shkruan Thenews, transmeton Klan Kosova.

Mufid Kozlic, në qytetin Zenica në Bosnje dhe Hercegovinë, i cili fillimisht ka humbur aftësinë e shikimit në njërin sy dhe më pas në syrin tjetër, i bën ballë jetës duke u mbërthyer pas punimeve me dru për të cilën ka pasur interes që në fëmijërinë e tij.

Kozlic, ka shndërruar në punishte bodrumin poshtë shtëpisë së tij në fshatin Vukotici dhe me xhamitë prej druri që bën dhe i shet, ai ndriçon botën e tij e cila është e errët plotësisht prej 13 vitesh.

Ai humbi 50 për qind të aftësisë së shikimit si pasojë e një guri që e goditi në syrin e djathtë gjatë kohës kur ai luante me shokët në moshën e shkollës së arsimit të mesëm të ulët (9 vjeçar). Ndërsa në moshën 25-vjeçare Kozlic humbi plotësisht aftësinë e shikimit në syrin e djathtë për shkak të këputjes së retinës.

Pas luftës në Bosnje, Kozlic filloi të punojë në një punishte zdrukthëtarie dhe në vitin 2007 ai humbi aftësinë e shikimit edhe në syrin e majtë si pasojë e këputjes së retinës.

Duke folur për Anadolu Agency (AA), 50-vjeçari Kozlic, vuri në dukje vështirësitë e mëdha që shkaktoi humbja në masë të madhe e shikimit tek njëri sy që në moshën e fëmijërisë. “Me njërin sy shikoja me tjetrin jo. Pavarësisht të gjitha vështirësive përfundova arsimin e mesëm të ulët (9 vjeçar) dhe nuk munda të vazhdoj më tej”, tha Kozlic.

Kozlic, shpjegoi se për shkak të problemit në syrin e djathtë në atë periudhë nuk u pranua në shërbimin ushtarak, dhe se pas luftës në Bosnje dhe Hercegovinë (1992-1995) u martua dhe filloi të punojë si marangoz në një zdrukthëtari.

Çdo gjë ndryshoi pas këputjes së retinës në syrin e majtë në vitin 2007, theksoi Kozlic, i cili tha se “Kam kryer 9 operacione. Asnjëri nuk pati dobi. Humba aftësinë e shikimit tek të dy sytë”.

Ai u shpreh se ka qenë shumë e vështirë për të kalimi në një botë të errët nga një botë ku ai mund të shikonte kaltërsinë e qiellit, gjelbërsinë e pyjeve dhe shumë gjëra të tjera të bukura.

“Për drurin kam pasur interes që në fëmijëri”

Duke shpjeguar se për punimet me dru ka pasur interes që në fëmijëri, Kozlic, tha që “Unë e dua erën e drurit dhe realizimin e një objekti prej tij”.

Është një proces shumë i vështirë që një person me aftësi të kufizuara në shikim të bëhet mjeshtër në punimet e drurit, deklaroi Kozlic, i cili shtoi se është krenar që tashmë është një mjeshtër në këtë punë të cilën e ka filluar duke përpunuar copa të vogla të drurit.

“Kur humba shikimin, imazhet e gjërave që prekja i vizatova në mendjen time. Kur prek sharrën, çekiçin apo pincat imazhin e tyre e kodoj në trurin tim. Vetëm ngjyrat nuk mund t‘i ndiej”, tha Kozlic, i cili u shpreh se ka pasur mundësinë të njohë nga afër makineritë gjatë kohës kur punonte në punishten e zdrukthëtarisë para se të humbiste plotësisht aftësinë e shikimit.

Duke shpjeguar se më parë ka bërë xhami prej druri, Kozlic njoftoi se “E di se si është kubeja dhe minarja e xhamisë. Ndërsa dyert dhe dritaret i përshtas sipas vetes time me aq sa mund të përdor makineritë”.

Pasi tha se çdo gjë e bën me thikë prerëse para se të kalojë në makineri, Kozlic shtoi se “Në të vërtetë çdo gjë filloi si hobi. Qëllimi im ishte vetëm të merresha me diçka”.

Detajet e largojnë nga mendimet negative

Kozlic bëri të ditur se me kalimin e ditëve filloi të bëjë xhami më të bukura dhe se njerëzit shprehën dëshirën për t’i blerë këto xhami, gjë për të cilën tashmë ka nevojë për makineri për të përballuar porositë.

Ai deklaroi se tashmë e ka shumë më të lehtë punën pasi një shok i tij nga jashtë vendit i ka dhuruar materiale vizatimi të përshtatshme me alfabetin Braille. “Disa relaksohen duke dëgjuar muzikë, disa duke shikuar televizor. Ndërsa unë relaksohem duke kaluar kohë në punishte”, tha Kozlic.

Duke deklaruar se kurrë nuk e ka pyetur veten “pse?” lidhur me të kaluarën e tij, Kozlic u shpreh se “Kjo pyetje vetëm më prish psikologjinë. Kur ndodhem në punishte mendoj vetëm për detajet e xhamisë që kam përpunuar në dru. Se si të jenë muret? Si të duket minarja? Nuk kam kohë që të mendoj për gjëra të tjera”.

“Ne personat me aftësi të kufizuara në shikim, mund të lexojmë edhe libra, mund edhe të shkruajmë dhe madje edhe mund të punojmë. Allahu na sprovon me ngjarje të ndryshme, por gjithashtu ofron edhe një zgjidhje për të gjitha”, tha Kozlic duke shtuar se shënimet e punës i regjistron në tru në vend të letrës.